Τόσο καιρό που περνάω ΣΚΑΤΑ σκεφτόμουνα εσένα. Σκεφτόμουν ότι καλά περνάγαμε μαζί. Εντάξει, είχαμε τα προβλήματά μας κατά διαστήματα. Σκεφτόμουν πόσο λάθος έκανα που σε άφησα μετά από 4 χρόνια..
Χτες το βράδυ ήμασταν καλεσμένοι στα γενέθλια του Άκη. Είχε κλείσει τραπέζι στο "Καφωδείον". Πήγαμε. Εγώ πέρασα... σχετικά αδιάφορα, με κάτι εκλάμψεις.. χμ.. χαράς δεν το λες αλλά οκ ευχάριστα ήτανε. Ήμασταν στο μαγαζί από τις 20:00 και φύγαμε κατά τις 12:00. Ο Βαγγέλης μέθυσε. Του είπα να πάρουμε ταξί δεν ήθελε. "Είμαι καλά, μπορώ να οδηγήσω". Μετά από 3 κόκκινα φανάρια και πολλά οχτάρια με το μηχανάκι στο δρόμο, φτάσαμε σπίτι. Μέχρι να βγάλω τον μικρό βόλτα, είχε αλλάξει και ξέρναγε ήδη στην τουαλέτα. Τον άφησα. Για να μην τα πολυλογώ, πήγα 2 φορές να δω αν είναι καλά, τον βρήκα να κοιμάται στο πάτωμα, τον σήκωσα να πάει στο κρεββάτι και τελικά ξεράθηκε στον ύπνο. Όχι ότι έχει σημασία αλλά εγώ κοιμήθηκα στον καναπέ με τα μικρά.
Που θέλω να καταλήξω...(ναι, κάπου θέλω να καταλήξω)
Όλον αυτόν τον καιρό που μετάνιωνα που έφυγα από την Αθήνα και που σε άφησα, ανακάλυψα πως έκανα λάθος... Ήσουνα πολύ καλός, απλά όταν έπινες ήσουν κακός. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στον γάμο του αδερφού σου , στο τραπέζι, που με είχες αφήσει μόνη μου... Λίγο αυτό λίγο που συγκινήθηκα από τον γάμο των παιδιών (πολλά χρόνια μαζί και πολύ αγαπημένοι) δάκρυσα... κι εσύ μου είπες "Τι έγινε; Θυμήθηκες κάναν παλιό σου γκόμενο;" ...επειδή απλά είχες πιει (ξανά) και είχες "στραβώσει"... Όχι με μένα... πάντα "στράβωνες" όταν έπινες...
Όταν αφήνεις κάποιον και μετά τον θυμάσαι, συνήθως σκέφτεσαι μόνο τα καλά. Καλό είναι όμως να μην ξεχνάς και τα άσχημα, γιατί αυτά είναι οι λόγοι που τελείωσες την σχέση. Και αυτά θα είναι που θα σε κρατάνε να μην γυρίσεις πίσω και κάνεις τα ίδια λάθη. Θα μου πεις τώρα, "οι άνθρωποι αλλάζουν"...
Όχι δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, τουλάχιστον όχι με την ευρεία έννοια
Οι καταστάσεις τους κάνουν να αλλάξουν, αλλά μόνο για λίγο. Μετά επανέρχεται ο καλός/κακός τους εαυτός. Έτσι είναι.
Και για να κλείσω..καλά περάσαμε μαζί.
Ίσως να σε άφησα για λάθος λόγο αλλά στην τελική έκανα την σωστή κίνηση.
Τώρα μπορώ πραγματικά να σε αφήσω πίσω μου.
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνας ακόμη καλύτερα.
Φιλιά
Χτες το βράδυ ήμασταν καλεσμένοι στα γενέθλια του Άκη. Είχε κλείσει τραπέζι στο "Καφωδείον". Πήγαμε. Εγώ πέρασα... σχετικά αδιάφορα, με κάτι εκλάμψεις.. χμ.. χαράς δεν το λες αλλά οκ ευχάριστα ήτανε. Ήμασταν στο μαγαζί από τις 20:00 και φύγαμε κατά τις 12:00. Ο Βαγγέλης μέθυσε. Του είπα να πάρουμε ταξί δεν ήθελε. "Είμαι καλά, μπορώ να οδηγήσω". Μετά από 3 κόκκινα φανάρια και πολλά οχτάρια με το μηχανάκι στο δρόμο, φτάσαμε σπίτι. Μέχρι να βγάλω τον μικρό βόλτα, είχε αλλάξει και ξέρναγε ήδη στην τουαλέτα. Τον άφησα. Για να μην τα πολυλογώ, πήγα 2 φορές να δω αν είναι καλά, τον βρήκα να κοιμάται στο πάτωμα, τον σήκωσα να πάει στο κρεββάτι και τελικά ξεράθηκε στον ύπνο. Όχι ότι έχει σημασία αλλά εγώ κοιμήθηκα στον καναπέ με τα μικρά.
Που θέλω να καταλήξω...(ναι, κάπου θέλω να καταλήξω)
Όλον αυτόν τον καιρό που μετάνιωνα που έφυγα από την Αθήνα και που σε άφησα, ανακάλυψα πως έκανα λάθος... Ήσουνα πολύ καλός, απλά όταν έπινες ήσουν κακός. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στον γάμο του αδερφού σου , στο τραπέζι, που με είχες αφήσει μόνη μου... Λίγο αυτό λίγο που συγκινήθηκα από τον γάμο των παιδιών (πολλά χρόνια μαζί και πολύ αγαπημένοι) δάκρυσα... κι εσύ μου είπες "Τι έγινε; Θυμήθηκες κάναν παλιό σου γκόμενο;" ...επειδή απλά είχες πιει (ξανά) και είχες "στραβώσει"... Όχι με μένα... πάντα "στράβωνες" όταν έπινες...
Όταν αφήνεις κάποιον και μετά τον θυμάσαι, συνήθως σκέφτεσαι μόνο τα καλά. Καλό είναι όμως να μην ξεχνάς και τα άσχημα, γιατί αυτά είναι οι λόγοι που τελείωσες την σχέση. Και αυτά θα είναι που θα σε κρατάνε να μην γυρίσεις πίσω και κάνεις τα ίδια λάθη. Θα μου πεις τώρα, "οι άνθρωποι αλλάζουν"...
Όχι δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, τουλάχιστον όχι με την ευρεία έννοια
Οι καταστάσεις τους κάνουν να αλλάξουν, αλλά μόνο για λίγο. Μετά επανέρχεται ο καλός/κακός τους εαυτός. Έτσι είναι.
Και για να κλείσω..καλά περάσαμε μαζί.
Ίσως να σε άφησα για λάθος λόγο αλλά στην τελική έκανα την σωστή κίνηση.
Τώρα μπορώ πραγματικά να σε αφήσω πίσω μου.
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνας ακόμη καλύτερα.
Φιλιά
|
Αφου μπορεις πλεον να το δεις ψυχραιμα και να θελεις να ειναι καλα, οτι εγινε εγινε.. Προχωρησες..
Γειάσας μπαίνω πρώτη φορά στο μπλόγκ σας!...παρεπιπτόντως είναι πολύ όμορφο και πολύ ωραία στημένο....κοιτάξτε..θα σας πω τη δική μου ιστορία..ελπίζω να μη σας κουράσω...κάποτε μικρή ακό μη τότε γνώρισα κάποιον..αυτός ήταν ο παιδικός μου έρωτας...τότε εγώ ήμουν γύρω στα 16..και εκείνος γύρω στα 23...εγώ ήμουν παιδάκι και κείνος άντρας...όταν τον γνώρισα τον ερωτέυτηκα κεραυνοβόλα...με τη μία που λένε (πολλοί θεώρησαν τότε ότι αυτό το άτομο ΔΕΝ έκανε για μένα..ότι ήταν το πλέον χειρότερο γιανά είμαι μαζί του)...ίσως και να είχαν δίκιο..και όπως το βλέπω τώρα είχαν δίκιο...εγώ και όπως ήμουν και μικρή και δεν ήξερα τι μου γινόταν καθότι ήταν ο πρώτος άντρας που μπήκε στη ζωή μου...και καθώς ζούσα κι εγώ με το παραμυθάκι που πιπιλίζουν χρόοονια ολόκληρα στα κοριτσάκια,για το πρίγκηπα του παραμυθιού,τον ιδανικό σύζυγο,τον ιδανικό άντρα για σπίτι κλπ,κλπ,κλπ...και όλες τις γνωστές αηδίες,πίστεψα ότι ο άνθρωπος αυτός είναι για μένα ο ιδανικός,ότι θα ζούσα μαζί του όλη μου την υπόλοιπη ζωή,ότι μαζί του θα έβρισκα την απόλυτη ευτυχία κλπ,κλπ,κλπ...τρίχες περμανάντ και μαλλιά ντεκαπάζ!διότι ΔΕΝ ήταν έτσι! πολύ απλά...και αυτό αποδείχθεικε αργότερα με πολύ επίπονο και πολύ σκληρό τρόπο...και μέσα από διάφορα που μου έκανε το άτομο αυτό*....τον έδιωξα...μετά από πολλέεεες προσπάθειες οι οποίες έπεσαν ό-λες στο κενό..μα όλες όμως...έκλαψα πολύ,μου έλειπε και ακόμη κλαίω καμιά φορά,και ακόμη μου λείπει.. αλλά..αλλά...σκέφτομαι ότι ίσως να ήταν και χειρότερα εάν ήμουν ακόμη μαζί του..αυτή την εντύπωση έχω..ότι θα ήταν χειρότερα..οπότε όσο κι αν με πονάει..καλά έκανα και τον έδιωξα...μερικές φορές κάτι που νομίζουμε λάθος μπορεί να αποδειχθεί πολύ σωστό....ίσως να ήσασταν χειρότερα εάν δε χωρίζατε.. σκεφτήτε το λίγο...καλώς σας βρήκα....
Ιφιγένεια ναι προχώρησα, μη σου πω ότι άργησα κιόλας. Επόμενος στόχος, να ξεμπλέξω από τα σκατά που έχω μπλέξει τώρα.
Αθανασία μου καλώς μας ήρθες. Όντως κάποια πράγματα σου φαίνονται λάθος αλλά όταν περάσει ο καιρός και τα δεις με "καθαρό μάτι", ανακαλύπτεις ότι ήταν ότι πιο σωστό έκανες τη συγκεκριμένη στιγμή.