...και το θέμα είναι ότι σε ήθελα καιρό... κ συνεχίζω να σε θέλω.. ;-)



Φιλιά

Χαμογελάω
Ξανά... ;-)

Αισθάνομαι πως είμαι στην κορυφή του κόσμου, κι ας μην είμαι...
Και νιώθω πως, μετά από πολλούς μήνες, είμαι... καλά!
Το λέω, το ξαναλέω, το εννοώ και το πιστεύω! ;-)

Ξέρεις πότε συνειδητοποιείς οτι έπιασες πάτο; Όταν αρχίζεις να "ανεβαίνεις"...
Λες συνέχεια "έπιασα πάτο, δεν έχει παρακάτω" και όμως κάτι συμβαίνει και ανακαλύπτεις ότι ακόμη πέφτεις, ότι έχει κι άλλο παρακάτω..
Και ξανά από την αρχή: απογοήτευση και κλάματα και να μην περνάς πουθενά καλά και να μην έχεις έναν άνθρωπο να πεις τον πόνο σου, το πρόβλημά σου. Όχι με την σκέψη πως θα σου δώσει λύση, απλά να νιώσεις να σου φεύγει λίγο το βάρος που κουβαλάς μετά από τόσους μήνες ανούσιας "ζωής". Και λέω "ζωής" γιατί τους τελευταίους μήνες δεν ζω... απλά προσπαθώ να επιβιώσω από διάφορες καταστάσεις που δημιουργούνται... ή μήπως που δημιούργησα..;

Γιατί όλα αυτά βέβαια είναι αποτέλεσμα των επιλογών μου.
Και ναι, κάποια στιγμή μέσα σε αυτούς τους μήνες, αναρωτήθηκα πως θα ήταν αν είχα κάνει άλλες επιλογές... και αναρωτήθηκα πολλές φορές.. και χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο ακόμη περισσότερες για αυτές μου τις επιλογές.. κι εκεί είναι που ενώ νομίζεις πως είσαι στον πάτο, ανακαλύπτεις ότι έχει κι άλλη κατηφόρα. Γιατί στην μέχρι τώρα ΜΗΔΕΝ ψυχολογία σου, έρχεται να προστεθεί και η κατάθλιψη και όταν κάνεις την πράξη, βλέπεις ότι έπεσες κάτω από το μηδέν.. άρα δεν ήσουνα στο μηδέν αλλά λίιιιγο πριν απ' αυτό... άραγε τώρα έφτασες στο μηδέν;; (μηδέν ίσον ο πάτος που λέγαμε πριν.. ;-))

;-)
Μπορεί να φαίνονται ασυναρτησίες όλα αυτά, δεν ξέρω.. τα γράφω όπως τα σκέφτομαι...

Δεν μετανοιώνω για τις επιλογές μου.. αν είχα κάνει κάτι διαφορετικό, ίσως να μην ήμουν εδώ τώρα.. και ίσως να μην είχα δει χτες το ηλιοβασίλεμα στο Μόντε Σμιθ...

...χθες το βράδυ είχα τον πιο ήρεμο ύπνο των τελευταίων μηνών...
...σ' ευχαριστώ...

Φιλιά