ArTeMiS
Φαντάζομαι όλοι το ξέρετε το YouTube. Το αντίστοιχο ελληνικό όμως το ξέρετε;;;

Είναι το RodosTube !!!

To RodosTube δημιουργήθηκε πρόσφατα από μια ομάδα προγραμματιστών στην Ρόδο.
Δεν υστερεί σε τίποτα από το αντίστοιχο ξένο site. Η εγγραφή είναι δωρεάν(forever free:PPpp) και η πλοήγηση πολύ εύκολη. Είναι απλά πανέμορφο και... το έχουν δημιουργήσει Έλληνες ρε σεις!!(α ρε οι Ελληνάρες όταν έχουν κέφια και έμπνευση γαμ*** :Ppp)
Το site διατίθεται στα ελληνικά και στα αγγλικά για την ώρα αλλά το αναμένουμε σύντομα και σε άλλες γλώσσες.

Περιττό να σας πω ότι έχω ήδη κάνει εγγραφή και ανεβάζω βιντεάκια! Αυτό που μου άρεσε περισσότερο απ' όλα είναι ότι όταν θέλεις να δεις ένα βίντεο έχει πάνω αριστερά μια επιλογή "Lights Off" με την οποία σκοτεινιάζει όλη η οθόνη εκτός από το βίντεο που παρακολουθείς εκείνη την ώρα! ΑΧχχ ppl γαμάει το site!! Κάντε signup και θα με θυμηθείτε!!!

www.RodosTube.gr


Φιλιά ;-)

P.S: θα με βρείτε μέσα με username Artemis :)
ArTeMiS
...και το θέμα είναι ότι σε ήθελα καιρό... κ συνεχίζω να σε θέλω.. ;-)



Φιλιά
ArTeMiS
Χαμογελάω
Ξανά... ;-)

Αισθάνομαι πως είμαι στην κορυφή του κόσμου, κι ας μην είμαι...
Και νιώθω πως, μετά από πολλούς μήνες, είμαι... καλά!
Το λέω, το ξαναλέω, το εννοώ και το πιστεύω! ;-)

Ξέρεις πότε συνειδητοποιείς οτι έπιασες πάτο; Όταν αρχίζεις να "ανεβαίνεις"...
Λες συνέχεια "έπιασα πάτο, δεν έχει παρακάτω" και όμως κάτι συμβαίνει και ανακαλύπτεις ότι ακόμη πέφτεις, ότι έχει κι άλλο παρακάτω..
Και ξανά από την αρχή: απογοήτευση και κλάματα και να μην περνάς πουθενά καλά και να μην έχεις έναν άνθρωπο να πεις τον πόνο σου, το πρόβλημά σου. Όχι με την σκέψη πως θα σου δώσει λύση, απλά να νιώσεις να σου φεύγει λίγο το βάρος που κουβαλάς μετά από τόσους μήνες ανούσιας "ζωής". Και λέω "ζωής" γιατί τους τελευταίους μήνες δεν ζω... απλά προσπαθώ να επιβιώσω από διάφορες καταστάσεις που δημιουργούνται... ή μήπως που δημιούργησα..;

Γιατί όλα αυτά βέβαια είναι αποτέλεσμα των επιλογών μου.
Και ναι, κάποια στιγμή μέσα σε αυτούς τους μήνες, αναρωτήθηκα πως θα ήταν αν είχα κάνει άλλες επιλογές... και αναρωτήθηκα πολλές φορές.. και χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο ακόμη περισσότερες για αυτές μου τις επιλογές.. κι εκεί είναι που ενώ νομίζεις πως είσαι στον πάτο, ανακαλύπτεις ότι έχει κι άλλη κατηφόρα. Γιατί στην μέχρι τώρα ΜΗΔΕΝ ψυχολογία σου, έρχεται να προστεθεί και η κατάθλιψη και όταν κάνεις την πράξη, βλέπεις ότι έπεσες κάτω από το μηδέν.. άρα δεν ήσουνα στο μηδέν αλλά λίιιιγο πριν απ' αυτό... άραγε τώρα έφτασες στο μηδέν;; (μηδέν ίσον ο πάτος που λέγαμε πριν.. ;-))

;-)
Μπορεί να φαίνονται ασυναρτησίες όλα αυτά, δεν ξέρω.. τα γράφω όπως τα σκέφτομαι...

Δεν μετανοιώνω για τις επιλογές μου.. αν είχα κάνει κάτι διαφορετικό, ίσως να μην ήμουν εδώ τώρα.. και ίσως να μην είχα δει χτες το ηλιοβασίλεμα στο Μόντε Σμιθ...

...χθες το βράδυ είχα τον πιο ήρεμο ύπνο των τελευταίων μηνών...
...σ' ευχαριστώ...

Φιλιά
ArTeMiS
ArTeMiS
Όπως λέει και ο τίτλος, συμμαζεύτηκα λίγο!
Άλλαξα.
Άλλαξα πολλλά.
Έχω να αλλάξω ακόμη περισσότερα και πιο ουσιαστικά, αλλά καλή αρχή έκανα πιστεύω.

Καταρχάς το complexara.blogspot.com μας άφησε χρόνους.
Όχι πως είχαμε να χωρίσουμε τίποτα, αλλά ανακάλυψα πως δεν με εκφράζει.
Ναι, είμαι κομπλεξική.
Όχι περισσότερο από σένα που με διαβάζεις όμως.
Όχι περισσότερο από σένα που είσαι εκεί έξω και δεν ξέρεις ίσως ότι υπάρχω καν.

Όλοι μας έχουμε μικρά ή μεγάλα κόμπλεξ. Αν το καλοσκεφτείς, τι σημαίνει κόμπλεξ; Απωθημένο. Όλοι μας έχουμε απωθημένα: ιδέες που μας "καρφώθηκαν", επιθυμίες που δεν πραγματοποιήσαμε, αναμνήσεις που μας ταλαιπωρούν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

"Kata bathos" λοιπόν, αυτός είναι και ο λόγος που άλλαξε url το blog μου.
Γιατί, κατά βάθος, δεν είμαι κομπλεξική. Ένας απλός άνθρωπος είμαι σαν εσένα με τη ζωή μου και τα προβλήματά μου.
Γιατί αυτό εδώ το blog, ξεκίνησε λίγο άχαρα και χωρίς πολλές ελπίδες να "επιζήσει", καθότι πριν απ' αυτό υπήρξαν άλλα 2 που τα σταμάτησα πριν τα αρχίσω καν.
Γιατί μέσα απ' αυτό το blog έμαθα να βάζω σε τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου και όχι να τα "βάζω στην άκρη".
Γιατί δεν με απασχολεί αν με διαβάζει κανείς ή όχι. Μου αρκεί που μπορώ και γράφω τις σκέψεις και τα προβλήματα της καθημερινότητάς μου. Νιώθω να μου φεύγει ένα μικρό βάρος... μέχρι να έρθει το επόμενο.
Γιατί μπαίνει η άνοιξη. Και νιώθω πιο ανάλαφρη. Οι τόνοι σκέψεις και προβλημάτων, όχι δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας, αλλά δεν σου φαίνονται "τόνοι". Είναι πλέον απλά προβλήματα που έχουν λύση.

Και, εν τέλει, επειδή είμαι σαν τις αρκούδες!
Ούτε εγώ ούτε αυτές "λειτουργούμε" με το κρύο.
Τώρα που έρχεται η άνοιξη ξυπνάνε από τη χειμερία νάρκη.
Τώρα που έρχεται η άνοιξη ξυπνάω κι εγώ από τη μαλακία που με δέρνει!

Φιλιά!
ArTeMiS
ArTeMiS
ArTeMiS
Τόσο καιρό που περνάω ΣΚΑΤΑ σκεφτόμουνα εσένα. Σκεφτόμουν ότι καλά περνάγαμε μαζί. Εντάξει, είχαμε τα προβλήματά μας κατά διαστήματα. Σκεφτόμουν πόσο λάθος έκανα που σε άφησα μετά από 4 χρόνια..

Χτες το βράδυ ήμασταν καλεσμένοι στα γενέθλια του Άκη. Είχε κλείσει τραπέζι στο "Καφωδείον". Πήγαμε. Εγώ πέρασα... σχετικά αδιάφορα, με κάτι εκλάμψεις.. χμ.. χαράς δεν το λες αλλά οκ ευχάριστα ήτανε. Ήμασταν στο μαγαζί από τις 20:00 και φύγαμε κατά τις 12:00. Ο Βαγγέλης μέθυσε. Του είπα να πάρουμε ταξί δεν ήθελε. "Είμαι καλά, μπορώ να οδηγήσω". Μετά από 3 κόκκινα φανάρια και πολλά οχτάρια με το μηχανάκι στο δρόμο, φτάσαμε σπίτι. Μέχρι να βγάλω τον μικρό βόλτα, είχε αλλάξει και ξέρναγε ήδη στην τουαλέτα. Τον άφησα. Για να μην τα πολυλογώ, πήγα 2 φορές να δω αν είναι καλά, τον βρήκα να κοιμάται στο πάτωμα, τον σήκωσα να πάει στο κρεββάτι και τελικά ξεράθηκε στον ύπνο. Όχι ότι έχει σημασία αλλά εγώ κοιμήθηκα στον καναπέ με τα μικρά.

Που θέλω να καταλήξω...(ναι, κάπου θέλω να καταλήξω)
Όλον αυτόν τον καιρό που μετάνιωνα που έφυγα από την Αθήνα και που σε άφησα, ανακάλυψα πως έκανα λάθος... Ήσουνα πολύ καλός, απλά όταν έπινες ήσουν κακός. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στον γάμο του αδερφού σου , στο τραπέζι, που με είχες αφήσει μόνη μου... Λίγο αυτό λίγο που συγκινήθηκα από τον γάμο των παιδιών (πολλά χρόνια μαζί και πολύ αγαπημένοι) δάκρυσα... κι εσύ μου είπες "Τι έγινε; Θυμήθηκες κάναν παλιό σου γκόμενο;" ...επειδή απλά είχες πιει (ξανά) και είχες "στραβώσει"... Όχι με μένα... πάντα "στράβωνες" όταν έπινες...

Όταν αφήνεις κάποιον και μετά τον θυμάσαι, συνήθως σκέφτεσαι μόνο τα καλά. Καλό είναι όμως να μην ξεχνάς και τα άσχημα, γιατί αυτά είναι οι λόγοι που τελείωσες την σχέση. Και αυτά θα είναι που θα σε κρατάνε να μην γυρίσεις πίσω και κάνεις τα ίδια λάθη. Θα μου πεις τώρα, "οι άνθρωποι αλλάζουν"...
Όχι δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, τουλάχιστον όχι με την ευρεία έννοια
Οι καταστάσεις τους κάνουν να αλλάξουν, αλλά μόνο για λίγο. Μετά επανέρχεται ο καλός/κακός τους εαυτός. Έτσι είναι.

Και για να κλείσω..καλά περάσαμε μαζί.
Ίσως να σε άφησα για λάθος λόγο αλλά στην τελική έκανα την σωστή κίνηση.
Τώρα μπορώ πραγματικά να σε αφήσω πίσω μου.
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνας ακόμη καλύτερα.

Φιλιά
ArTeMiS
"- Καλημέρα
- Καλημέρα
- Να φτιάξω καφέ;
- Ναι αμε"

Μου φτιάχνεις την ημέρα.
Δεν το ξέρεις.
Δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα..

Φιλιά, θα σε δω τη Δευτέρα
ArTeMiS
"...επειδή τα κέντρα εκμάθησης τυφλού συστήματος κοστίζουν κι επειδή και οι ψυχολόγοι κοστίζουν επίσης."

Οκ, τυφλό σύστημα έμαθα, δεν μπορώ να πω. Και με το blog αυτό, αν και δεν γράφω συχνά, μια εξάσκηση την κάνω... Τον ψυχολόγο δεν τον γλιτώνω όμως!!! Αλλά ας κάνω άλλη μια προσπάθεια μπας και..!!

Ο μήνας έχει 9!!(όχι, πραγματικά 9/3 ήτανε για την Δευτέρα σου λέω που μας πέρασε)
Όλοι μου οι λογαριασμοί είναι απλήρωτοι. Ο-Λ-Ο-Ι ΟΜΩΣ!!!! Το δάνειο για τα έπιπλα, 3 κάρτες(ναι, είμαι πολύ μαλάκας), κινητό 2 λογαριασμοί απλήρωτοι και κομμένο. Χρειάζομαι επειγόντως φακούς, να πάω στον οδοντίατρο και να πάρω τροφή για τα μικρά.
Εν ολίγοις, θα πάρω 650€ και ζήτημα είναι να μου μείνουνε τα 10

ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΔΩΣΩ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ 350€ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΗ ΔΕΗ!!! ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΙΣ 15 ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ!!
Και σε ρωτάω τώρα εγώ (όπου "εγώ", βάλε "ο-μαλάκας-της-υπόθεσης"):
Αφού ξέρεις πόσα παίρνω, και αφού ξέρεις και πόσα χρωστάω, και αφού ξέρεις ότι έχουνε μείνει πίσω όλα όσα χρωστάω από τον προηγούμενο μήνα...

ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ;;

Να της τα δώσεις εσύ!! Δική σου μάνα είναι στην τελική!!
Να μου περισσεύανε θα της τα έδινα, ειλικρινά σου μιλάω. Γουστάρω να βοηθάω κόσμο ρε συ γιατί ανθρώποι είμαστε και μπορεί κι εγώ να χρειαστώ βοήθεια sometime(ασχέτως αν δεν τη δέχομαι γιατί είμαι περήφανη, αυτό είναι άλλο θέμα).
Εμένα με ρώτησες ποτέ αν η δική μου η μάνα και ο πατέρας έχουνε να φάνε ή να πληρώσουνε τις υποχρεωσεις τους;; Νοιάστηκες ποτέ πραγματικά;;

ΟΧΙ !!

Και ξέρεις από που το ξέρω;;
Το ξέρω γιατί το καλοκαίρι που μπήκε ο πατέρας μου να κάνει εγχείρηση καρδιάς, ενώ το ήξερες ότι είμαι άφραγκη, δεν μπήκες καν στον κόπο να μου δώσεις έστω τα εισιτήρια για να πάω να τον δω!!!
Το ξέρω γιατί την πρωτοχρονιά που ανέβηκα να δω τους δικούς μου ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΕΞΟΔΑ ΜΑΛΑΚΑ - και που εσύ δεν ανέβηκες γιατί ήσουνα χωρίς δουλειά από τις 15 Δεκέμβρη- όταν με το καλό γύρισα πίσω (είδες μαλακίες που κάνω;;) στις 6/1 και ζοριστήκαμε γιατί μας την είπε ο ιδιοκτήτης που του καθυστερήσαμε το ενοίκιο - το ενοίκιο που ΕΓΩ πλήρωσα και άφησα ολους τους λογαριασμούς μου πίσω- είχες το θράσος να γυρίσεις να μου την πεις ότι "Αφού ήξερες οτι θα στριμωχτούμε οικονομικά, να μην πήγαινες Αθήνα"

ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ!!!

ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ!! ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΕΣ ΚΙΟΛΑΣ!!
Εγώ ρε πανίβλακα, σηκώθηκα και έφυγα από το σπιτάκι μου, άφησα φίλους, οικογένεια και μια έτοιμη δουλειά γιατί "υποτίθεται" πως δεν μπορούσες να φύγεις επειδή είχες δουλειά με πολύ καλά λεφτά. ΑΡΧΙΔΙΑ!! ΨΕΥΤΗ!!
Το ψέμα για σένα; Η εύκολη λύση! Φυσική σου ανάγκη, σαν το ΧΕΣΙΜΟ ένα πράμα!
Σαν το ΞΕΧΕΣΙΜΟ που θα σου ρίξω όταν θα έρθει η ώρα! Γιατί θα έρθει εκείνη η ρημάδα ώρα, που θα πάει; Θα αργήσει λίγο βέβαια γιατί χρεώθηκα πολλά για να μπορέσω να μένω σε ένα σπίτι που να έχει κρεββάτι για να κοιμηθώ και άλλα, απαραίτητα και μη.

Και για να τελειώνουμε... έτσι που λες φιλενάδα.
Τα λάθη πληρώνονται.
Κι οι μαλακίες πληρώνονται, ίσως λίγο πιο ακριβά.
Δεν πειράζει. Όσο ζεις μαθαίνεις.

Δεν πιστεύω ούτε στην κόλαση ούτε στον παράδεισο. Όλα εδώ πληρώνονται.
Κι εγώ κάτι χρωστούμενα πληρώνω τώρα και τελειώνω...

Φιλιά
ArTeMiS

Την Κυριακή έχει ποδόσφαιρο Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, στη ΝΕΤ στις 18:30 (αν δεν κάνω λάθος)
Στο 'πα;; Α, δεν στο 'πα...
ΘΑ ΔΩ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!

Σε τόσο ΑΘΛΙΑ ψυχολογική κατάσταση μιλάμε...
Αν χάσουμε κερνάω καφέδες.
Αν κερδίσουμε, μπορώ να ανταλλάξω τους καφέδες με ένα εισιτήριο one-way για Αθήνα;;;;


Have a nice weekend (σίγουρα καλύτερο από το δικό μου)

Φιλιά
ArTeMiS
ArTeMiS
Την Κυριακή που μας πέρασε πήγα στον γάμο του Νικολή και στην βάφτιση της κόρης του (ναι, ναι δύο σε ένα, νοικοκυρεμένα). Λόγω οικονομικών, δεν έκαναν τραπέζι τα παιδιά. Στο μιλητό όμως, οι συγγενείς και κάποιοι κοντινοί φίλοι, μαζευτήκαμε στο σπίτι τους για ποτάκι, μουσικούλα και γλεντάκι.

Ξεκινήσαμε από το σπίτι κατά τις 12 για να πάμε στο σπίτι της Αντωνίας για να φύγουμε να πάμε στο σπίτι του Νικολή για να ντύσουμε νύφη, γαμπρό και μωρό για να πάμε στην εκκλησία για τα μυστήρια.

Παρένθεση: δεν την αντέχω την μουρμούρα. Γενικά δεν την μπορώ, σε συγκεκριμένες περιστάσεις όμως, όπως η προκειμένη, δεν την αντέχω!! Ο Βαγγέλης να μουρμουράει από το σπίτι της μάνας του (βλ. Αντωνία), "πεινάω, θέλω να φάω, να πιω καφέ, δεν πάω πουθενά" και στη συνέχεια στο σπίτι του Νικολή "πεινάω, θέλω να φάω, Νικολή φτιάξε καφέ, και γιατί ήρθαμε τόσο νωρίς κανείς άλλος δεν έχει έρθει, και εγώ θα φύγω δεν θα έρθω στην εκκλησία..." και άλλα πολλά. Κλείνει η παρένθεση.

Για να μην σε κουράζω, πήγαμε στην εκκλησία τελικά. Ο Βαγγέλης με την μάνα του και το Νικολή σε ένα αμάξι και εγώ με τον έναν αδερφό του σε ένα άλλο αμάξι με δυο τύπους που μάλλον το θεώρησαν αγγαρεία να μας πάνε μέχρι την εκκλήσία... Anyway, έγιναν και τα δύο μυστήρια, όλα καλά (λέμε τώρα). Στην εκκλησία κατέληξα να συνοδεύομαι από το αγόρι της Σοφίας, αδερφής του γαμπρού, κουμπάρα, και νονά της μικρής.

Μετά ξεκινήσαμε να πάμε στο σπίτι για το γλέντι. Πήγα... συνοδευόμενη από... τη μαμά του(βλ. Αντωνία)... (μα γιατί απορείς, απορώ... αφού τα 'παμε, "πεινάω, θέλω να φάω, και τι γάμος είναι αυτός χωρίς τραπέζι, και τι μιζέρια" ΕΔΩ ΓΕΛΑΜΕ!!).

Πέρασα υπέροχα σε πληροφορώ! Ήπια τα ποτάκια μου, γνώρισα κόσμο, βγάλαμε φωτογραφίες, τέλεια σου λέω τέλεια(και χωρίς μουρμούρα!) Η μοναδική εξαίρεση η μαμά του, που, κατά διαστήματα, ερχότανε και μου σχολίαζε.. τους πάντες! Και όχι και με τα καλύτερα λόγια. Τώρα ανακαλύπτω από που το έχει πάρει αυτό το ... (αχώνευτο να το πω;) anyway..

Μου την ψιλοπέσανε (διακριτικά ε;) δύο, έβγαλα φωτογραφία με τον έναν, έτσι να την έχει αναμνηστική γιατί δεν "παίζει" να με ξαναδεί το παλικάρι. Η δε μαμά του να με συστήνει σε όλους. "Η νύφη μου, του Βαγγέλη είναι, δεν την ξέρεις καλέ;;" Λες και δεν έχω όνομα! Το αβάφτιστο! Εμ το άλλο, "του Βαγγέλη είναι" που το βάζεις;; Εγώ πάντως, αν ήμουν στην θέση της δεν θα το έδενα και κόμπο. Ούτε το "νύφη μου" ούτε το "του Βαγγέλη"...(το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;;)

Ξύπνησα την Δευτέρα και νόμιζα ότι είχα πάει διακοπές στη Χαβάη μία βδομάδα. Σκεφτόμουν ότι αυτή είναι ζωή!
Τώρα, δύο μέρες μετά, σκέφτομαι ότι δεν στέκει να λες "αυτό είναι ζωή" επειδή πέρασες καλά μία μέρα.

Εμ, δεν είναι ζωή αυτό... κατάντια είναι φιλενάδα...

Φιλιά
ArTeMiS
Θέλω αλλαγή
Όχι! Δεν θέλω αλλαγή!
Θέλω αλλαγές!!!
Πολλές αλλαγές!!

  • Θέλω να αλλάξω κινητό και η γαμ*cosmote δεν έχει το κινητό που θέλω, είναι σε έλλειψη λέει...
  • Θέλω να πάω κομμωτήριο να αλλάξω το μαλλί. Θα το γυρίσω στο ξανθό. Ούτως ή άλλως ηλίθια είμαι, μαλακίες κάνω, εν ολίγοις το όνομα το έχω ας έχω και τη χάρη ;-)
  • Θέλω να αλλάξω σπίτι! Κανένας μαλ***ς, κανένας π**στης δεν θα κάνει κουμάντο στη ζωή μου! Θα πάω να μείνω μόνη μου ΡΕ! Δεν σε έχω ανάγκη! Μόνη μου ΡΕΕΕΕ!!! Με τον Ερμή! Και να πας να χεστείς ΡΕ! Σιγά που θα κάτσω να σκάσω κιόλας!! Να κάτσεις εκεί να σε ταϊζει η μανούλα σου παλιοάχρηστε, τεμπελόσκυλο, που βγάζεις ένα φράγκο και ο νους σου είναι να πας να πιεις το καφεδάκι σου, που θες να συντηρήσεις και σπίτι και οικογένεια, που είσαι ντροπή ακόμη και για τα σκυλιά γιατί ΟΛΑ τα σκυλιά "δουλεύουν" για το φαί τους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ΡΕ! Που θα μου πεις ΕΣΥ ότι έχω κάνει τον Ερμή σαν τα μούτρα μου και δεν κοιτάς τα χάλια της μικρής που είναι συνέχεια κλεισμένη σε ένα δωμάτιο και έχει καταντήσει υστερικό το κακόμοιρο το σκυλί ΡΕ μαλακα!
  • Θέλω να πάω στην τράπεζα και να τους ξοφλήσω τα χρωστούμενα και να τους δώσω και μια ΜΟΥΤΖΑ μαζί! Βασικά πρώτα θα ρίξω ένα φάσκελο στα μούτρα μου που έμπλεξα, και μετά σε αυτούς...
  • Θέλω να πάω για ψώνια γιατί βαρέθηκα να ακούω τόσα "ψώνια" μαζεμένα να λένε μαλακίες...
  • Θέλω να αποκτήσει νόημα η ζωή μου. Ξυπνάω, βγάζω τον μικρό βόλτα, πάω δουλειά, γυρνάω από δουλειά, βγάζω τον μικρό βόλτα, τρώμε στην μάνα του, ακούω όλες τις μαλακίες του κόσμου μαζεμένες μέσα σε 2 ώρες, ξαναπάω για δουλειά, γυρνάω από δουλειά, ξαναβγάζω τον μικρό (βόλτα, το εμπεδώσαμε νομίζω...), χαζεύω τηλεόραση μέχρι να αποβλακωθώ(πόσο πια;;), κοιμάμαι με χαζοεφιάλτες και ξανά απ' την αρχή... Ε-Λ-Ε-Ο-Σ !!!
  • Θέλω να πάω για καφέ. Με τον Αντώνη, με τη Λίνα, τη Μαριλένα, την Αντωνία που μένει απέναντι, με τον Στέλιο που δουλεύουμε μαζί στο μαγαζί...
Εφόσον, λοιπόν, δεν μπορώ άμεσα (δλδ ΤΩΡΑ) να κάνω τίποτα από τα παραπάνω, θα αλλάξω το blog. Έτσι για να μου φύγει το μαράζι και να πω ότι άλλαξα κάτι..

Φιλιά
ArTeMiS
Έκανα ένα τεστ με τίτλο "Πόσο τρελός/ή είσαι;;"
Και ιδού τα αποτελέσματα:





**********************************
Sta prothira ths krishs!
Me to ena podi sth rompitsa me ta makria manikakia
me to allo sto sapouni.
Ena tsak theleis kai to exases to nionio sou.
Ligo to agxos, ligo ta xreoi,
ligo o kariolhs pou sou gratzounise thn porta...
de thelei kai poly o anthrwpos....

**********************************




Εμ, τι νομίζεις; Πολύ θέλει ο άνθρωπος (λέμε τώρα) για να σαλτάρει εντελώς;;
Πόσα να αντέξω ακόμη..;

Φιλιά


ArTeMiS
"...είναι τα γραμματάκια που εμφανίζονται στις "ταινίες" κατά την ομιλία των πρωταγωνιστών. Μερικές φορές οι "υπότιτλοι" που βλέπεις και διαβάζεις, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτό που πραγματικά εννοείται..."

Και καλά να είναι στα αγγλικά η ταινία...
Ακούς να λένε ένα "Break a leg!", βλέπεις στην μετάφραση από κάτω να γράφει "Σπάσε ένα πόδι!" αλλά από τα λίγα αγγλικά που θυμάσαι, ξέρεις ότι πραγματικά εννοούσε "Καλή τύχη!" (αν δεν το θυμάσαι, μένεις με την απορία: μα γιατί να σπάσει το πόδι του ο κακομοίρης;;)

Αν η ταινία είναι στα γαλλικά; ...(κι εσύ δεν ξέρεις γαλλικά...)
Αν η ταινία είναι στα κινέζικα;
Αν η ταινία είναι...


"Σκηνή 1η: Δωμάτιο. Ώρα 21:30
Πρωταγωνιστές: ένας άντρας και μία γυναίκα

Χτυπάει το κινητό του άντρα. Το σηκώνει. Μιλάει. Το κλείνει.
Άντρας: - Θα πάω να συναντήσω τον Βασίλη να μιλήσουμε για δουλειά.
Γυναίκα: - Πάλι θα βγεις;
Άντρας: - Δεν το κατάλαβα! Αφού σου είπα ότι θα μιλήσουμε για δουλειά.
Γυναίκα: - Και προχτές το βράδυ που γύρισες στις 3.30 το πρωι για δουλειά ήσουνα από τις 21.30;!;
Α - Ναι για δουλειά ήμουνα!!! Δεν μπορώ να πάω να τους ζητάω δουλειά και μόλις κάνω την δουλειά μου να φεύγω!!
Γ - Δηλαδή μου λες ότι θα πας να μιλήσετε και απόψε για δουλειά και μπορεί και να γυρίσεις και στις 5 το πρωι!!
Α - Ναι αν μου πούνε να κάτσω, θα κάτσω μέχρι τις 5!! Δουλειά θα μου βρούνε!! Δεν μπορώ να τους φτύσω μόλις κάνω την δουλειά μου!!!
Γ - (χαμογελάκι...)"

...και τώρα η ίδια σκηνή με τους σωστούς υπότιτλους...
"Σκηνή 1η: Δωμάτιο. Ώρα 21:30
Πρωταγωνιστές: ένας άντρας και μία γυναίκα

Χτυπάει το κινητό του άντρα. Το σηκώνει. Μιλάει. Το κλείνει.
Άντρας: - Θα πάω να συναντήσω την αδερφή μου, τον Άκη και την Έυα για καφέ και αν βρω και τον Βασίλη θα τον ρωτήσω αν έχει καμία δουλειά υποψιν του
Γυναίκα: - Πάλι θα βγεις;
Άντρας: - Δεν το κατάλαβα! Αφού σου είπα ότι θα πάω για καφέ με τα παιδιά.
Γυναίκα: - Και προχτές το βράδυ που γύρισες στις 3.30 το πρωι για καφέ ήσουνα από τις 21.30;!;
Α - Ναι για καφέ ήμουνα!!! Αφου προχτές το έχαψες μια χαρά, τι σε έπιασε τώρα..!
Γ - Δηλαδή μου λες ότι επειδή το έπαιξα μαλάκας την προηγούμενη φορά, συνεχίζεις να νομίζεις οτι όντως ΕΙΜΑΙ μαλάκας!!
Α - Και επιμένω, τι σε έχει πιάσει!! Αφού προχτές μια χαρά την βόλεψα και λογαριασμό δεν έδωσα..
Γ - (καλά θα δεις τι έχεις να πάθεις...)"




Γι' αυτό σου λέω... όλο το νόημα είναι στους "υπότιτλους"...
Ξέρεις να τους διαβάζεις..;;
ArTeMiS
"Είμαι στη Ρόδο.
Πρέπει σε λίγο να πάω για δουλειά.
Η ώρα υποτίθεται ότι είναι 9 παρά το πρωί αλλά έξω μοιάζει σα να είναι νύχτα.
Δεν ξέρω πως και γιατί αλλά βρίσκομαι σε ένα μαγαζί, τύπου ταβερνάκι. Μαζί μου είναι η Λίνα, ο Στέλιος, ο Βαγγέλης και άλλα 3-4 άτομα που δεν τα γνωρίζω.
Πρέπει να φύγω για δουλειά...
Ψάχνω να βρω έναν τρόπο να μιλήσω στον Στέλιο. Τελικά σηκώνομαι να φύγω και εκείνη την ώρα σηκώνονται και οι υπόλοιποι. Συναντώ τον Στέλιο στην πόρτα...
Εγώ:Τι κάνεις; Καλά είσαι;
Στε:(με βλέμμα περίεργο) Τι έγινε; Δεν σου φτάνει ο Βαγγέλης και ψάχνεις και άλλους;
Εγώ:(κόκκαλο!)Όχι!..δεν είναι έτσι...
Στε:Άντε γύρνα σ'αυτόν!Σα δεν ντρέπεσαι, ο άνθρωπος δουλεύει για να σου προσφέρει τα πάντα κι εσύ του κάνεις τη ζωή δύσκολη!!..."

Ξύπνησα.
Η ώρα 9 παρά δέκα.
Πρέπει να φύγω για δουλειά...
ArTeMiS
...να είσαι κάπου που δεν θέλεις επειδή δεν έχεις άλλη επιλογή στην παρούσα φάση;
...να περνάς καλά μόνο όταν βρίσκεσαι στη δουλειά αλλά η συγκεκριμένη δουλειά να σε αφήνει αδιάφορη;
...να σου λείπουν οι φίλοι σου
...να σου λείπουν οι γονείς σου
...να σου λείπουν υλικά αγαθά που άλλοτε τα θεωρούσες αυτονόητα
...να είσαι εδώ και μία εβδομάδα με μια συνεχόμενη ζάλη και να τρέχεις από γιατρό σε γιατρό και άκρη να μην βρίσκεις
...να ενδιαφέρεται για την ζαλάδα σου ένας άγνωστος, που δεν έχει καμία υποχρέωση να σε ρωτήσει αν είσαι καλά
...να μην ενδιαφέρεται ο άνθρωπος που μένεις μαζί του στο ίδιο σπίτι
...να θες να πάρεις ένα τηλέφωνο και να φωνάξεις για τη μιζέρια που περνάς αλλά να μην θες να στενοχωρήσεις τους δικούς σου ανθρώπους
...να αναπολείς την ζωή που είχες
...να σκέφτεσαι ότι τα "προβλήματα" που είχες ένα χρόνο πριν δεν ήταν προβλήματα, συγκριτικά με αυτό που περνάς τώρα
...να σε πιάνουν κρίσεις υστερίας και να χτυπιέσαι μόνη σου με τα μαξιλάρια του καναπέος...
...να αναρωτιέσαι αν έκανες λάθος επιλογές
...να διαπιστώνεις οτι έκανες λάθος επιλογές...

F*ck 2008
Welcome 2009...